Diyaliz membranları bir hemodiyalizörün temel elementidir. Üretimlerinde çeşitli lif düzenlemeleri ile karakterize edilen sentetik ve doğal malzemeler kullanılır. En güncel olanlar poliamid, fosfatidilserin (PS), poliakrilonitril bazlı elyaf (PAN), poliariletersülfon, polietersülfon veya polimetilmetakrilat gibi sentetik polimerlerden yapılır. Diyaliz membranları, küçük suda çözünür bileşiklere, proteine bağlı bileşiklere ve daha büyük&"orta molekülleri GG'ye ayrılabilen üremik molekülleri çıkarma kabiliyeti ile karakterize edilir. Orta kesilmiş membranlar (MCO) gibi daha yeni membranlar, diyalizin geç komplikasyon riskini azaltan daha geniş bir üremik molekül spektrumunun çıkarılmasına izin verir. Diyaliz membranları düşük akı, yüksek akı veya HDx terapisi gibi terapi yöntemlerinde kullanılır. Diyaliz membran gelişiminde önemli bir amaç biyouyumluluklarını arttırmaktır. Yetersiz biyouyumluluk, kompleman aktivasyonu veya trombosit aktivasyonu ile sonuçlanabilir ve bu da kardiyovasküler komplikasyon riskinin artmasına neden olabilir.